Het begon als een heel normale werkdag. Al hoewel, normaal.. Het ging de hele dag al zo'n beetje mis met alles wat ik deed al viel het de mensen om me heen niet op. Maar ja, dan toch maar werken. Ik had er geen zin in toen ik erheen ging, maar toen ik er eenmaal was, was het best gezellig. We kregen tot zes uur geen eters en hebben ons dus een half uur verveeld. Ondertussen begon ik steeds een beetje af te wassen. Op een gegeven moment gingen we met z'n drieën -Maaike, Harmen en ik- op de grond zitten en begonnen te wachten op de eerste bonnen, die toen kwamen. En na een tijdje, als bij toverslag, werd het steeds voller! Toen we de pizza's er zo'n beetje doorheen hadden moest ik naar de overkant om een paar dingen op te halen. Dat ging prima en we gingen weer vrolijk verder. Ik begon weer af te wassen omdat er nogal veel stond en ik er niet tegenkan als er veel staat. En toen moest ik van Maaike weer iets op gaan halen. Dat deed ik dan ook. Ik haalde de kipfilet op. Toen ik terug kwam zag ik een pan staan die ik enthousiast pakte om hem schoon te maken. Wat ik niet gezien had was dat er gloeiendheet vet in de pan zat wat in mijn overenthousiasme eruit goot en over mijn linker wijsvinger en duim heen viel. Ik schrok me kapot. Toen het net gebeurd was voelde ik er nog niet zoveel van, maar ik was zo slim om mijn hand meteen onder de kraan te gooien. Na tien seconden kwam ik erachter dat het pijnloze voorbij was. Nog steeds in paniek probeerde ik mijn stem onder controle te houden en riep ik Maaike. Die kwam en ik legde het haar uit. Ze zou brandzalf gaan halen aan de overkant, maar het enige wat ik dacht was: IK WIL NAAR HUIS VERDOMME! Gelukkig werden mijn gebeden verhoord en kwam mijn moeder. De tranen stroomden ondertussen al over mijn wangen want het deed echt ontzettend veel pijn. Mijn moeder liet me koelen en vulde een doek met ijsklontjes en liet mij mijn hand erin stoppen. Zo liepen we naar huis. Ik was ondertussen hysterisch. Toen we thuis kwamen kwam mijn vader al bezorgd aanlopen. Maar hij was aan het werk dus moest hij alweer terug. We gingen naar de woonkamer en mijn moeder vulde een emmer met water waar ik met mijn hand inzat. Op het begin hielp dat, maar later niet meer. Toen moest ik weer in de ijsblokjes. Maar dat deed voor mijn andere vingers weer pijn. Dus hoe dan ook, it hurt like hell.. Zo heb ik de hele avond in alle ellende naar Popstars en alle andere klote talentenshows zitten kijken en ik vond mezelf -terecht- heel erg zielig. Na twee doeken vol met ijsklontjes hebben laten smelten bedacht ik me dat ik beter naar bed kon gaan. Ik haalde in mijn pyjama nog wat ijsblokjes bij mijn vader achter de bar vandaan, en deed ze in een emmer die ik mee nam naar boven. Want elke keer als er niet iets kouds om mijn hand heenzat, kromp ik ineen van de pijn en begon ik te huilen en nou ja.. Het deed heel erg veel pijn. Dus ging ik proberen te slapen, wat niet bepaald lukte. Ik ben dan ook inslaap gevallen met mijn hand in de emmer. Toen ik weer wakker werd viel de pijn mee. Het is nog wel heel gevoelig en ik kan mijn vingers niet goed buigen, maar verder valt het wel weer mee.
Maar wat ik wel zeker weet is dat ik in mijn leven nog nooit zoveel pijn gevoeld heb. Dus een tip: Als je aan het afwassen bent, let dan altijd op of er nog vet in de pan zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten